Intersección: Intersección entre rectas - En xeral é unha propiedade doada de comprobar, porque consiste en que as rectas teñen un punto común. As dúas proxeccións deste punto deben ser coherentes -estarán aliñadas verticalmente-. No caso contrario o corte é non é real e as rectas crúzanse no espacio.
Non é preciso comprobar as dúas proxeccións do punto común cando sabemos que as dúas rectas están no mesmo plano. Por exemplo: dúas trazas de plano horizontais, dúas trazas verticais, dúas rectas horizontais coa traza vertical á mesma altura, etc. Raras veces hai que facer comprobacións a maiores. Se as rectas están no mesmo plano visual vertical, podemos facer un abatemento deste plano sobre o plano do cadro, para localizar o punto de corte das rectas. pasa o cursor sobre o gráfico para ver a animación: Intersección entre planos - A intersección de dous planos paralelos é unha recta. Como esta ten que estar contida nos dous, resulta que a súa traza vertical é forzosamente o punto de corte das trazas verticais dos planos, a súa traza horizontal o punto no que se cortan as trazas horizontais dos planos, e o seu punto de fuga o punto de corte das dúas rectas límite
Normalmente temos sempre dous destes puntos de corte para definir a intersección, pero hai casos particulares. Como vemos no gráfico da dereita, un plano frontal non ten traza vertical nin recta límite. Ao cortarse con outro plano, a intersección será paralela á traza v -frontal de plano-. Se os planos teñen as trazas verticais ou as horizontais paralelas, a intersección seguirá a mesma dirección:
Cando se trata de dous planos paralelos a LT, a intersección será tamén paralela a LT, como todas as trazas. Para localizala podemos utilizar un plano auxiliar -neste caso un plano de perfil-, xa que as tres interseccións pasarán polo único punto común aos tres planos. pasa o cursor sobre o gráfico para ver a animación: Co mesmo procedemento podemos solucionar a intersección entre un plano paralelo a LT e un horizontal, que non ten traza h, ou ben un paralelo a LT cun frontal:
Cando os puntos de corte das trazas ou rectas límite non están dentro do papel no que traballamos, podemos botar man doutros planos auxiliares. Son cómodos os horizontais e frontais. Unha recta horizontal que corte as trazas verticais serve como traza dun horizontal, o que determina rectas horizontais nos planos orixinais, que están á mesma altura. O seu punto común (G) pertence á intersección buscada.
O mesmo pode facerse cunha horizontal que actúe como traza única dun plano frontal cortando as trazas horizontais dos dous planos. Permite facer dúas frontais de plano -paralelas ás trazas verticais- proporcionando outro punto válido (A). Outra posibilidade cando presentamos a perspectiva enmarcada nun rectángulo, é empregar o cruce das liñas de unión de cada vértice do plano co corte da traza v e o bordo superior, xa que tamén son horizontais de planos diferentes á mesma altura (punto B). Intersección entre recta e plano - Unha recta e un plano non paralelos terán un único punto común. Definindo calquera dos planos que conteñen a recta, teremos unha intersección entre planos -outra recta- que cortará a primeira no punto buscado. Habitualmente a opción máis doada é situar o plano vertical que contén a recta. A traza h será a propia proxección horizontal da recta, e a vertical unha perpendicular a LT que pase pola traza vertical da recta. En certos casos, como cando a recta é vertical, pode resultar máis rápido un plano auxiliar frontal: pasa o cursor sobre os gráficos para ver o proceso: Proba a mover os puntos A, B e C, que determinan a posición do plano, ou os puntos T e H, trazas da recta:
|
- - 
- - 
- - 