PÁXINA DE RECURSOS   En castellano ►


SOLUCIÓNS PRÁCTICAS: CORREXIR INCLINACIÓNS E PERSPECTIVAS

Moitas veces, por falla de tempo ou de espacio abondo para buscar a posición e o ángulo adecuados coa cámara, facemos fotografías con horizontes caídos, liñas verticais inclinadas ou perspectivas demasiado acusadas. A corrección destes defectos de captura é cada vez máis sinxela, gracias sobre todo ás ferramentas de transformación e aos novos filtros que corrixen as desviacións das lentes.

Algunhas das opcións que imos descreber neste artigo práctico son exclusivas de Photoshop, un programa que, como xa dixémos no artigo anterior, leva certa vantaxe no referente a transformacións. Dado o seu interese, non dubidamos de que en pouco tempo estes recursos estarán presentes en calquera programa de retoque.

Endereitar o horizonte
Normalmente chega con rotar a fotografía para endereitar un horizonte caído. Unha ferramenta que axuda a calcular rápida e cómodamente a rotación necesaria é Medición. Localízase na caixa de ferramentas, pulsando durante un segundo a pipeta. Con ela trazamos un segmento sobre algún elemento que debera estar perfectamente horizontal ou vertical. Ás veces, resulta cómodo non facer por superpoñer o segmento, senón facelo paralelo a unha curta distancia, para ver mellor as formas.

p

A continuación, actívase o comando Imaxe>Rotar lenzo>Arbitrario. O programa oferécenos automáticamente o valor da desviación do noso segmento coa vertical ou horizontal. Só temos que aceptar.

p

E este é o resultado. Por suposto, vai precisar un recorte posterior para descartar os triángulos sobrantes nos bordos.

p

Escadrar rectángulos
Xa sabemos o difícil que é fotografiar un cadro, unha ventá, unha fachada… e que apareza perfectamente rectangular na imaxe.
Para que este milagre suceda na propia toma, o plano da película ou sensor ten que ser perfectamente paralelo ao motivo; o eixo óptico ten que estar na perpendicular ao centro xeométrico do obxecto; os bordos preferiblemente orientados… e aínda así, pode aparecer certa distorsión en barril ou en coxín.

Neste exemplo fotografiámos un cadro nunha parede, dende un ángulo visiblemente incorrecto:

p

Photoshop conta cun comando automático, no menú Arquivo>Automatizar, chamado Recortar e endereitar fotografías. A verdade é que serve para ben pouco, xa que se limita a orientar a imaxe co bordo recto máis visible, recortando o fondo exterior con respecto aos bordos correxidos.

p
Corrección automática con Recortar e endereitar fotografías.

Outra opción é utilizar a ferramenta Recortar. Primeiro, é conveniente ver se na barra Opcións figuran datos numéricos de recortes anteriores e eliminalos co botón Borrar. Despois, trázase con ela un rectángulo aproximado, e déixase activada a casiña Perspectiva.

p
Reencadre previo con Recortar.

Con esta opción pode axustarse cada esquina do rectángulo de recorte á do obxecto. Para un maior detalle, podemos en calquera intre regular o nivel de zoom coa combinación de teclas Control + ou Control -, ou ben pulsar a barra espaciadora e arrastrar co rato para desprazar a vista.

p

Cando o rectángulo está ben adaptado, execútase o recorte pulsando a tecla Intro.

p
Resultado do recorte con perspectiva.

Tan útil e aínda máis flexible nalgunhas ocasións, é empregar o comando Distorsionar. Está pensado para capas ou seleccións, pero podemos correxir a fotografía enteira, se pulsamos previamente Control+A, para seleccionar todo.

p

Observemos primeiro cómo o comando Recortar e endereitar fotografías só consegue neste caso endereitar o bordo da torre que contrasta co ceo:

p

Para acceder rápidamente a Distorsionar, seleccionamos todo, entramos en Transformación libre co atallo Control+T, e deseguida, pulsando dentro da imaxe co botón dereito, activamos a opción adecuada.

Cada nodo pode desprazarse libremente. Neste caso, o fundamental é separar as esquinas superiores A e B horizontalmente, para compensar a perspectiva vertical. Algunhas veces tamén axuda mover un pouco verticalmente outro nodo (C), para situar mellor as liñas horizontais.

Cabe destacar tamén o cómodo que resulta non maximizar a ventá da imaxe para poder movela e ter sempre unha marxe arredor.

p

Para manexar os nodos con máis detalle, temos algunhas axudas. Podemos, neste senso, regular o zoom cos atallos antes citados, ou apoiarnos na cadrícula, que se amosa ou oculta pulsando simultáneamente a tecla Control e a do apóstrofo.

p

Con esta técnica a corrección adoita ser totalmente satisfactoria. Mesmo no exemplo anterior do cadro, a superposición da cadrícula permitiríanos aproximar un resultado coas proporcións reais do obxecto, se as coñecemos.

p
Resultado con Distorsionar.

Moldear co filtro "Corrección de lente"
A nova ferramenta Corrección de lente pode convertirse no futuro das correccións. De feito, é solprendentemente útil cando nos atopamos con distorsións propias dos sistemas ópticos: barril, coxín, viñeteado, e mesmo aberración cromática. Sen embargo, en canto a rectificar perspectivas, aínda ten que mellorar. Ao manter os eixos vertical e horizontal, somente rectifica con éxito os puntos de fuga que coinciden nos eixos da foto, e ademáis obriga a un recorte posterior, como pode apreciarse neste caso:

p

O manexo do filtro Corrección de lente é moi cómodo, gracias á posibilidade de trazar un segmento guía para a rotación automática, e a superposición dunha cadrícula de cor, posición e tamaño regulable. Permite asemade o escalado e a rotación en conxunto da imaxe. Pero sería moito máis efectivo no campo das transformacións se permitise desprazar a imaxe, recolocar o centro de rotación ou o cruce de eixos para a perspectiva, ou se incluise os movementos propios de Sesgar ou Distorsionar. Na sua configuración actual, todo o que acadamos no noso exemplo do cadro é un romboide:

p

 

PÁXINA DE RECURSOS   En castellano ►