COLOREAR POR ZONAS

Despois de comparar diferentes maneiras de abordar a transformación dunha imaxe monocroma a outra a toda cor, describiremos con detalle un proceso de coloreado que segue unha secuencia lóxica. Aplicaremos primeiro cores locais a partir de zonas seleccionadas, e remataremos engadindo matices de tonalidades variadas en determinados puntos, du xeito más solto, para que o resultado sexa máis natural e expresivo .

Ningunha estratexia é tan boa como para que a apliquemos sistemáticamente a calquera imaxe. Neste caso, sen embargo, imos expoñer a técnica de coloreado que nos parece máis versátil, á vista das ferramentas de que dispoñen neste intre os programas de edición.

Seleccionar
Dividiremos o proceso en duas partes: a primeira delas consistirá nun coloreado por zonas, previa selección e valéndonos da flexibilidade das capas de axuste. Posteriormente, superpoñeremos unha capa en modo Cor que nos servirá para aportar localmente pinceladas de diferentes tonalidades.

A maior parte do tempo teremos que dedicarllo aos preliminares, isto é, a trazar con coidado unhas boas seleccións para definir cada zona :

Cada unha das seleccións gárdase como canle. Ao rematar, teremos unha colección de canles que se poden recuperar como selección.

Cor local con capas de axuste
Unha vez completada esta fase e levada a fotografía ao modo RGB, recuperamos unha das seleccións, arrastrando a canle ao primeiro símbolo da paleta.

Coa selección activa, creamos unha capa de axuste. Neste caso, eleximos Ton/saturación, aínda que en ocasións tamén son útiles Cor sólida, Degradado, Equilibrio de cor ou Corrección selectiva.

A capa de axuste créase automáticamente cunha máscara que limita a sua acción á selección activa.

Aquí habilitouse en Ton/saturación a casiña Colorear, coa finalidade de aplicar un valor de ton de 34 e baixar a saturación a 30. O brillo raras veces hai que tocalo. Se se fai, hai que ir con coidado, porque ao variar a escala de grises subxacente nótase fácilmente a alteración.

Con cada canle gardada recuperamos a selección e facemos unha nova capa de axuste para dar cor. En pouco tempo, completamos a primeira fase.

Mapa de degradado
Algunhas zonas poden pedir unha coloración máis complexa que a que proporciona unha única capa de axuste. Como exemplo, aquí levamos arriba de todo a capa de axuste das mans (Ton/saturación 2), e creamos enriba unha capa de axuste de Mapa de degradado. No canto de ter unha selección activa, aceptamos calquera degradado e agrupamos a capa coa anterior (Control+G). Deste xeito, a máscara de capa serve para as duas.

Cun único axuste de Ton/saturación, a cor das mans era demasiado monocroma e con certa tendencia violácea. Para enriquecela editamos agora o degradado, facendo doble clic na sua miniatura da paleta capas. Creamos deste xeito un degradado personalizado, xogando con tres cores diferentes. Nas duas máis densas baixamos un pouco a opacidade.

Como se trata de matizar as cores lixeiramente, a opacidade da capa Mapa de degradado báixase ata un punto adecuado, neste caso o 33%. Este tipo de combinación de capas pode valer para solucionar situacións complexas, como colorear o iris dos ollos en primeiros planos.

Retoques a pincel
Como paso final, creamos enriba de todas as capas unha nova, en modo Cor. Cun pincel ben blando e suave (10% de dureza e de opacidade), demos algunhas pinceladas rosadas nos dedos, vermellas na sombra das mans, douradas no reverso e nos trastes do mastro, verdosas na moneca, as cordas e as sombras sobre a guitarra barroca; azul celeste na luz da manga e o relosio, e violeta no metal do atril.